25 maart 2014

Hapjes, hapjes, hapjes...

Er was maar één onderwerp in de kleedkamer voor aanvang van de wedstrijd van Heren 2 tegen Gentse 1H : hapjes, hapjes en hapjes... Venterke (kapitein van Heren 4 die ook thuis speelde) had immers nog een boete achter zijn naam staan en ging voor hapjes zorgen! De wedstrijd zelf? Die deed er voor Heren 2 al lang niet meer toe. De laatste plaats is al een tijdje een feit dus kon zonder stress gespeeld worden. Het leverde bijna een puntje op.

Wit-Wit 2H - Genste 1H : 3 - 5
Met een wat opspelende rug besloot Erwin maar één dubbelke te spelen. Samen met Mathieu mocht hij proberen een puntje te scoren op plaats 4. Dat lukte ook na een bizarre wedstrijd waarin beide het gevoel hadden de overhand te hebben, maar wel steeds op achterstand stonden. De eerste set leek uiteindelijk bij 19 - 19 nog gewonnen te worden, maar na een enorme misser van Erwin en een pluim die wel 10 seconden op de netboord balanceerde (maar toch de verkeerde kant koos) moesten ze toch voor drie sets aan de bak. Ondanks de frustratie over de dosis geluk bij de tegenstander en de smashes op borsthoogte lukte het uiteindelijk toch. Ondertussen deden Glenn en Pieter hard hun best, maar de twee Govaerts-broers blijven een moeilijk inneembare vesting. In drie sets ging de match verloren en stond het 1 - 1. De volgende dubbels konden niet samen gespeeld worden (twee keer met Dimi in de ploeg) maar dat zorgde gelukkig niet voor erg veel vertraging. Beide wedstrijden werden immers in sneltreinvaart afgewerkt en... verloren. Niets zat mee en het niveau was bij momenten pijnlijk. Het was duidelijk het dubbeldagje niet van Dimi.
Met een 1 - 3 achterstand moest aan de enkels gestart worden. Een moeilijke opdracht, zeker met de twee Govaerts nog op het programma. Jochim kon in de eerste set nog goed weerwerk bieden, maar was in de tweede set toch een maatje te klein. Ook kapitein Dimi deed (na twee ontgoochelende dubbels) stinkend hard zijn best. Hij speelde een beresterke wedstrijd met de ene na de andere lange rally, maar zijn tegenstander kraakte niet en bracht alles terug. Hiermee stond het 1 - 5 en was het verlies een feit. Pieter en Mathieu konden de cijfers nog wat verzachten en deden dat ook. Pieter had even wat tijd nodig (3 sets) om zijn tegenstander in te schatten, maar had na de kantwissel van de derde set het recept gevonden. Ook Mathieu speelde niet z'n beste wedstrijd, maar kon - net als in z'n dubbel - een frustrerende wedstrijd toch winnend afsluiten.

Hiermee stond de 3 - 5 eindstand vast en was het tijd voor hapjes... veel hapjes... erg veel hapjes...

Geen opmerkingen: