Eéntje op karakter...

In eerste provinciale stonden tot en met gisteren nog steeds vier ploegen met het maximum van de punten (gedeeld) aan de leiding. Daar zou verandering in komen want met Pluimplukkers - Latem en Lokerse - Wit-Wit stonden twee "toppers" op het programma. Kapitein Dimi zag voor deze wedstrijd al weer (bijna) klaar door beide ogen en kon voor de rest een beroep doen op Erwin, Pieter, Glenn en super-invaller Seppe. Kleine Mathieu (school dag nadien) en grote Mathieu (wanneer komt die eerste kleine nu?) bleven liever een avondje thuis... Twee rasechte enkelspelers en dat zou zich laten voelen...

Lokerse H3 - Wit-Wit H2 : 3 - 5
In de rit op weg naar Lokeren bekende kapitein Dimi dat hij geen voorstander was van vaste dubbels. Hij toverde dan ook een aantal onuitgegeven dubbelformaties uit zijn hoed. Ook over zijn opstelling van de enkelwedstrijden was niet iedereen (lees : Erwin) even laaiend enthousiast ;-) Maar ja, de wil van de kapitein is wet...

Het liep echter verrassend goed in de dubbels. Dimi en Erwin wonnen hun wedstrijd, al zat het "dubbelgevoel" niet altijd mee. Ze waren het er over eens dat ze al betere wedstrijden gespeeld hadden, maar met veel lopen en werken haalden ze de wedstrijd binnen. Ondertussen hadden ook Seppe en Glenn (ietwat verrassend) vrij vlot hun wedstrijd gewonnen. Is hier een nieuwe combinatie geboren? Wit-Wit plots 0 - 2 voor en dan moesten (op papier) de betere dubbelcombinaties nog komen. Dimi en Pieter verloren vorig jaar haast geen enkele wedstrijd, maar konden nu nooit echt een vuist maken. Het leek uit te draaien op een 2 - 2 tussenstand na de dubbels want ook Erwin en Seppe (vorig seizoen ook samen uitstekend op dreef) werden weggespeeld in de eerste set. Mits wat aanwijzingen van Seppe knokte Erwin zich echter beter in de wedstrijd en de tweede set werd een thriller. Set- of matchpunten aan beide kanten maar het waren uiteindelijk Seppe en Erwin die met 23 - 25 een derde set wisten af te dwingen. De spanning steeg. Ook die set ging gelijk op tot aan de kantwissel. Dan etaleerde Seppe zijn techniek en flair en dropte 4 pluimen vlijmscherp achter het net. Het kloofje was geslagen en de wedstrijd werd gewonnen. Heren 2 zowaar 1 - 3 voor na de dubbels!

In principe zijn de enkelwedstrijden de troef van deze ploeg. Iedereen zag het dan ook goed zitten. Maar dat vertrouwen kreeg al snel een deuk. Pieter werd verrassend snel terug naar de bank gestuurd na verlies in twee sets. Dan duurde het bij Erwin iets langer...Hij mocht meteen na zijn lange dubbel aan de bak als eerste enkel. Tegenover hem stond zowaar een kopie van zijn eigen speelstijl. Veel pakken, rondspelen, smashen als het kon, maar weinig verrassende of snelle pluimen. De rally's waren dan ook lang, erg lang... De eerste set leek naar Erwin te gaan, maar enkele foutjes op het einde nekten hem. Ook de tweede set leek hij uit handen te geven maar bij een 18 - 16 achterstand lukte hij 4 mooie punten en de derde set was een feit. In een fysiek slopende match vloeide het laatste restje energie uit zijn benen, maar hij kraakte niet. Geholpen door enkel foutjes van zijn tegenstanders kon hij uiteindelijk moe maar tevreden een hand geven. Ondertussen was ook Dimi zijn wedstrijd al afgelopen. In die match stonden beide kapiteins tegenover elkaar. Dimi zat echter nooit echt in de wedstrijd en dat was er bij momenten aan te horen ;-) De eerste set ging snel verloren en enkel in de tweede kon Dimi even aandringen. Door de winst van Erwin was een drawke wel al binnen, maar Glenn kon er meer van maken. Daarvoor moest hij wel voorbij good-old-Dirk en dat was geen makkelijke opgave. Ook deze wedstrijd draaide uit op een (fysieke) thriller in drie sets, waarbij de laatste set langzaam naar 18 - 18 kroop. De spanning bij beide ploegen was te snijden. Twee directe foutjes van zijn tegenstander bezorgden Glenn echter de winst in deze match en in de ganse ontmoeting. Hij was er diep voor moeten gaan...  

Met deze hardbevochten overwinning blijft Heren 2 ongeslagen in eerste Provinciale. Door het drawke in de andere topper tussen Laten en de Pluimplukkers komt de ploeg zelfs even aan de leiding. Die twee tegenstanders staan de komende weken nog op het programma...

Zo moet een topper dus zijn : spannend tot het laatste punt, sportief, fysiek moordend en met een goeie pint achteraf. Bedankt Lokeren. Het moet gezegd dat de pinten achteraf zelden zo gesmaakt hebben en ook de cake van kapitein Famacci mocht er zijn. (Al blijft zijn stoofvlees van de vorige keer onovertroffen.) Toch moest de traditie hoog gehouden worden en werd nadien nog een pittabar gezocht (en snel gevonden) in het Lokerse. Alle ingredienten waren gisteren dus aanwezig om van een geslaagde competitieavond te spreken... En dat was deze morgen te voelen !!