"Voar die piele noar riegts" (of zoiets)...

Het Westvlaams avontuur van Mix 2 in derde Liga gaat voort en vorige week mocht de ploeg op bezoek bij Gitse. De vaste kern (Erwin, Mathieu, Julie en Sophie) kroop traditiegetrouw in de auto van de kapitein, maar deze keer was er ook een "internationaal" tintje aan. Hélène, dit seizoen uitgeleend van onze Waalse collega's, maakte immers haar debuut voor Wit-Wit. Met z'n vijven dus op weg naar Gitse. "Naar Gitse?" zei U... Gelukkig heeft Erwin (dankzij zijn vrouwke, maar tegen zijn zin in) nu een GPS. En wat bleek... Er was onderweg nog even tijd voor een bezoekje aan "het ei van Kortijk" en de bijhorende eetgelegenheid. Hélène leerde Wit-Wit meteen beter kennen ;-)

Omdat Mix 2 wel van een uitdaging houdt, werd in de laatste kilometers de GPS genegeerd en aan enkele "locals" de weg gevraagd. Dit leverde hilarische taferelen op in gebarentaal of zinnen zoals "oajn die piele doar naar riegts" (of zoiets). Uiteindelijk arriveerde Mix 2 dan ook netjes "op tijd" in de sporthal. Althans dat dachten ze. De wedstrijdleider ter plaatse had immers een andere interpretatie van het aanvangsuur en verwachtte dat op dat moment de eerste wedstrijd al begonnen... Het werd dan ook vlug omkleden en opwarmen. Maar Wit-Wit haalde deze "vertraging" ruimschoots in door snel de boot in te gaan...

Dames (alleen) redden het niet...
Kapitein Erwin had in de auto de druk bij de dames gelegd. Eventuele puntengewin zou van hen afhangen... Ze starten dan ook gemotiveerd. Al was hun eerste vraag aan de tegenstander wat er op de "stuutjes" lag na de match. Voor minder dan een boterham mét beleg doen ze het immers niet. Het antwoord "bereid gekapt" kon op goedkeuring rekenen en ze besloten toch te beginnen. Met drie dames die echter allemaal een enkelwedstrijd wouden spelen (waar is de tijd dat niemand wou?) was het wel even puzzelen aan de opstelling. Na de prima prestatie van de damesploeg de dag voordien (tegen Vla-Bad) besloot Erwin zijn plannetje alsnog om te gooien. Sophie en Julie begonnen dan ook aan de dubbel. Waar het de dag voordien allemaal lukte, liep het nu voor geen meter. Ze werden dan ook vrij vlot van het terrein geveegd door twee jonge talentjes. Bij Mathieu en Erwin ging het al niet veel beter. Ze stonden al even snel weer aan de zijlijn na verlies in twee sets. Behalve wat "neuten" over de vloer en de snelle pluimen zat er niet meer in. De enkelwedstrijden moesten dan maar voor de kentering zorgen. En daarin deden de dames wat van hen verwacht werd : winnen. Julie speelde een heel knappe en spannende wedstrijd tegen een speelsters waar ze de voorbije maanden telkens van verloren had. Julie bewijst meer en meer dat ze haar B1-klassement ruimschoots waard is. Hélène had het ondertussen knap lastig tegen een B2. Ze haalde het echter toch in drie sets. Mathieu en Erwin konden de lijn niet doortrekken. Mathieu speelde wel een driesetter maar maakte in de laatste set te veel directe fouten. Erwin deed enkel in de eerste set mee en kwam er in de tweede set niet meer aan te pas. Werk aan de winkel!

Hiermee stond het 4 - 2 voor Gitse en was een drawke nog mogelijk. Die hoop werd echter snel de kop ingedrukt, want Sophie en Erwin bewezen nog eens dat ze die dag beide "nie goe bezig" waren. Op geen enkel moment konden ze aanspraak maken op setwinst en de match was dan ook snel voorbij. Ondanks de definitieve nederlaag besloten Mathieu en Hélène er toch nog het beste van te maken. En hoe... ze speelden voor het eerst samen en het lukte wonderwel. Ze speelden een spannende driesetter die pas in de laatste set met 27 - 25 verloren ging. Hiemee lag de eindstand vast : 6 - 2 voor Gitse. Mix 2 start zo met 0 op 6. Het wordt dus nog een heel erg moeilijk seizoen...

De gezellige ontvangst na de wedstrijd maakte echter veel goed. Er werd wat verbroederd tussen Westvlamingen en Walen (al verstaan ze elkaar niet) en het aanbod van "huisjes van vertier" in beide steden werd kritisch doorgelicht. Ook Hélène wist nog te verbazen met de mededeling dat ze in Wallonië geen "baraques de putes", maar wel "baraques de friture" hadden. Goed om weten... Op de terugweg werd nog een bezoek aan "Nelson" overwogen, maar de GPS van Ilse had daar een ander idee over...