Broodnodige zege voor Heren 2

In eerste Provinciale is het knokken tussen een viertal ploegen om niet voorlaatste te staan (en te degraderen). Ook Wit-Wit Heren 2 is bij die ploegen. Gisteren stond de verplaatsing naar de laatste in de stand (Oudegem) op het programma. Een zege was dus nodig om niet weg te zakken in het klassement. Dat lukte, maar heel wat moeilijker dan de cijfers doen vermoeden...

Oudegem H3 - Wit-Wit H2 : 2 - 6
Dimi nam als chauffeur de taak op zich om de rest van de ploeg op te pikken : Mathieu, Erwin en Pieter. In Oudenaarde gaf de GPS aan dat de ploeg er nooit op tijd zou geraken, maar Dimi beloofde om die "achterstand" weg te werken... En dat lukte ;-) Even voorbij Aalst herinnerde een straannaambordje met "Sieseweg" er aan dat iemand van de ploeg tegen Bjorn (beter gekend als de "Sies") zou mogen spelen. Erwin had alvast z'n vestimentaire voorbereidingen getroffen...

De kapitein opteerde (weer) voor vaste dubbels en dat leek aardig uit te pakken. Erwin en Mathieu wisten (zonder echt goed te spelen) hun eerste dubbel te winnen. Dimi en Pieter bleven verbazen en wonnen ook nu weer hun dubbelke. Het stond 0 - 2. Van een goed begin gesproken... Kapitein Erwin droomde al van een 1 - 3 voorsprong en hij kreeg zijn goesting. Het waren echter niet Mathieu en hijzelf die daar voor zorgden, maar wel Pieter en Dimi die in drie sets hun tweede dubbel wonnen. Dimi die de dubbels binnen brengt; het is toch nog altijd even wennen. Het was trouwens het sein voor het begin van een driesetter-festival...

Ondanks de 1 - 3 voorsprong leek Wit-Wit het wat uit handen te geven. Dimi (hij was het die uiteindelijk tegen "de Sies" mocht spelen) werd in de eerste set van het kastje naar de muur gespeeld en ook Mathieu verloor een spannende eerste set. Ook in de tweede set leek het bij beide niet te lukken. Gelukkig herpakte Mathieu zich. Hij speelde misschien niet z'n beste wedstrijd maar hij won de tweede set en ook de derde. Een drawke was alvast binnen. Ondertussen werd het bij Dimi almaar spannender. Hij werkte twee matchpunten weg en won met 20 - 22 de tweede set. Ook de derde was een thriller. Twee (luidruchtige) stofzuigers tegen elkaar... Het zweet en de decibels vloeiden rijkelijk. Jammer genoeg lukte Bjorn op 19-19 een echt lucky-punt en een pluim op de lijn later had hij z'n zoveelste B1 beet.

Het was nu aan Erwin of Pieter om het beslissende puntje binnen te halen. Bij Pieter draaide het niet, maar hij haalde in extremis toch de eerste set binnen. Een omgekeerd scenario bij Erwin die ondanks een ruime voorsprong de eerste set nog met 26 - 24 verloor. Maar het zou de avond van de driesetters worden. Pieter verloor z'n tweede set en Erwin keerde uit een verloren situatie (17 - 12 achter) toch nog terug. Het was uiteindelijk Pieter die als eerste de derde set binnen haalde en de overwining voor Wit-Wit veilig stelde. Pieter (foto) won hiermee al z'n wedstrijden. Erwin kon nu zonder druk spelen en besloot het spannend te houden. Terwijl gans de zaal al afgebroken was en iedereen naar de cafetaria wou bleef het tot 15 - 15 puntje per puntje gelijk opgaan. Dan kon Erwin toch een klein kloofje slaan en de wedstrijd winnen. Een opsteker voor de moraal van de kapitein die hiermee de eindstand op 2 - 6 bracht. De broodnodige punten waren binnen.

Na een deugddoend douchke en gezellig drankske in de cafetaria (met een gelukkige Sies) trok de ploeg nog richting Oudenaarde voor een late maaltijd. Wit-Wit mocht in het plaatselijke Pita-kot ervaren dat het hoog tijd is dat Terzake ook eens in Oudenaarde filmt. Zatte mensen, Albanezen, illegale schapen-deals... het paseerde allemaal de revue...