01 maart 2011

"Nie neuten, moar pleuie" (naar binnen)

Na de openingsmatch tegen de Pluimplukkers (verlies met 5 - 3) won Heren 2 z'n acht volgende wedstrijden. Een beetje verrassend staan ze dan ook eerste in tweede provinciale. Met nog enkele thuismatchen voor de boeg zit de kans op de titel er dus in. Maar eerst moest de (verre) verplaatsing naar Hamme afgewerkt worden. Omdat op hetzelfde ogenblik ook Heren 3 (weer) moest spelen, reisde de ploeg maar met 4 spelers af : Mathieu, Erwin, Dimi en Moerie. Aangezien Danlie tot nog toe maar één puntje verzameld had, rekende de ploeg toch stiekem op een vlotte overwinning. Zo vlot ging het echter niet!

Danlie H1 - Wit-Wit H2 : 3 - 5
Tijdens de heenmatch had Heren 2 zich al een klein beetje verslikt in de dubbels. Kapitein Erwin wou dat risico geen twee keer lopen en koos voor de vaste dubbels : Mathieu met Erwin en Dimi met Moerie. Maar al tijdens de opwarming zat het niet snor. Moerie had nood aan een "dweilke" en Mathieu en Erwin kregen de pluimen niet vooruit. Geen goed voorteken...

Eerste dubbelnederlaag
Lag het aan de shuttle? Is het zoeken naar de goede form? In elk geval speelden Erwin en Mathieu (op z'n zachtst gezegd) niet hun beste dubbel... Geen gevoel op het plein, shuttles die niet vooruit gingen... Enfin, het liep voor geen meter. Bovendien waren beiden dan nog aan het "neuten" zodat er van spelen niet veel in huis kwam. De eerste set ging verloren. Even wat beterschap in set twee, maar wie dacht dat beide nu vertrokken waren, kwam bedrogen uit. De derde set werd nog spannend en ze kregen zelfs een matchpunt. Dat werd echter niet benut en het was Danlie die met 24 - 22 verdiend de wedstrijd won. Meteen de eerste dubbelnederlaag van Erwin in deze competitie en de eerste nederlaag van Mathieu en Erwin samen (met Heren 2). Dimi en Moerie leken gelukkig de meubels wel te redden en wonnen vlot de eerste set. Maar ook daar zat de mot er plots in. De tweede set ging kansloos verloren en ook in set drie konden ze nooit aanspraak maken op de overwinning. Wit-Wit plots 2 - 0 achter! Niet bepaald wat kapitein Erwin in gedachten had. Hij pepte zijn makkers dan ook wat op, want één dubbelke was absoluut noodzakelijk. Gelukkig konden Erwin en Mathieu daar voor zorgen. Het spel (en het gevoel) waren nog niet denderend en er werd nog te veel "gezaagd", maar in twee sets was de overwinning binnen. Van op de bank hoopten beide dat Dimi en Moerie (tegen 2 C2's) voor de 2 - 2 konden zorgen om zo de druk van de enkels wat weg te nemen. Maar het was het dubbeldagje niet van Heren 2. De eerste set werd simpel gewonnen, maar de tweede al even snel verloren. In de derde set konden Dimi en Moerie een snelle achterstand nooit goedmaken. Danlie (tot hun eigen verbazing) 3 - 1 voor en lichte paniek in de rangen van Wit-Wit. Het zou toch niet waar zijn...

Moerie kan het allemaal...
De opdracht was nu duidelijk : alle enkels winnen. Op papier een haalbare kaart, gezien (op Mathieu na) iedereen tegen een lager klassement mocht spelen. Mathieu had thuis echter vlot van zijn tegenstander gewonnen zodat vooraf ook op zijn enkel gerekend werd. Maar na de dubbels was al duidelijk dat niemand in dezelfde form als toen zat. Gelukkig wist Mathieu zijn frustraties onder controle te houden. Hij plooide (voor het eerst in z'n leven!) de pluimen netjes naar binnen zodat ze toch iets sneller werden. Was dit de reden? In elk geval speelde hij de wedstrijd gecontroleerd uit. Erwin daarentegen heeft in enkel niet zo een probleem met trage shuttles, integendeel ;-) Ook hij wist z'n enkel te winnen, al moest hij er in de tweede set tijdig een spurtje uit persen. Hiermee werd de stand terug gebracht tot 3 - 3. Dimi had weinig problemen in zijn enkel. De eerste set ging vlot zijn kant uit en in tegenstelling tot zijn vorige wedstrijd kende zijn tegenstander in de tweede set geen miraculeuze opflakkering. Wit-Wit had alvast een drawke beet, maar daarvoor was het niet helemaal naar Hamme gereden. Moerie (altijd blij als hij onder druk moet enkelen ;-) moest het afmaken. De eerste set kon hij overtuigend winnen. De tweede set werd het echter spannend. Bij 19 - 19 maakten beide spelers er nog een zenuwachtige bedoening van... Een pluim die buiten was viel nog op Moerie zijn voet, een pluim op/naast de lijn werd let gegeven... Enfin, uitindelijk werd het toch 20 - 22 voor Moerie! Hiermee stond het 3 - 5 en klonk er een zucht van opluchting bij de ploeg. Moerie was zelfs zo content na zijn overwinning dat hij zich in de douches luidop begon af te vragen of hij dan toch geen enkelspeler was ;-) Gelukkig zetten zijn ploeggenoten hem op tijd met de voeten op de grond ;-) In elk geval boekte Heren 2 dankzij deze 4 enkelzeges een belangrijke overwinning. Het zou jammer geweest zijn mochten tegen de laatste in de stand dure punten verspeeld zijn. Heren 2 heeft nu meer dan ooit z'n lot in eigen handen en kan er in de komende drie thuiswedstrijden iets moois van maken. En terwijl de ploeg tijdens de laatste uurtjes van de kortste maand nog eentje (ja, het bleef bescheiden) aan het drinken was, kwam het bericht binnen van Jochim dat ook Heren 3 gewonnen hadden. Ook daar zit de titel er nog in. Spannende tijden...

Geen opmerkingen: