Teambuilding

Enkele dagen voor de eerste training hebben de heren van Wit-Wit 1 hun ploeggeest nog eens een flinke boost gegeven. Djé kwam enkele weken voordien op het idee om op zondag 30 juli mee te doen aan een paintball-tornooi. Aangezien een deelnemend team uit 10 man bestond en de eerste herenploeg maar 7 leden heeft (Ja, onze erekapitein telt nog steeds volwaardig mee), kwam Joris, Nick en Kim ons vervoegen. Erwin belde wegens familiale verplichtingen enkele dagen voordien af en er werd nog een kennis van Lauwie opgetrommeld. We hadden een voltallige ploeg en in Oudenaarde konden ze al beginnen zweten van de Ronsenaars die afkwamen.

Naar aloude traditie wordt er afgesproken om samen te vertrekken, maar iedereen weet ook dat er dan steeds eentje te laat komt. Deze keer was het de organisator zelf die niet op tijd was. Oke, we kunnen niet klagen de dag van vandaag. Iedereen heeft een GSM en we belden djé op. Na meerdere malen vruchteloos te proberen, werd er besloten om aan zijn deur te gaan bellen. Daar aangekomen merkten we dat het raam op de eerste verdieping open stond en Arno zal in geen tijd op de schouders van Heylie om binnen te klauteren. Toen hij de voordeur open deed voor de rest, stormden 7 personen naar boven om onze schone slapper wakker te maken. Tot ieders verbasing zagen we geen 2 maar 4 voeten aan het bedeinde. We hebben hem en zijn slaappartner zachtjes gewekt, toch verschoten beiden en Djé die nog slaap in de ogen had dacht dat hij nog zeeën tijd had. Tijdens de het lange wachten in zijn woonkamer en keuken tot hij eindelijk klaar was, zagen we onze kans mooi om daar te ontbijten. Je kent hem, we mogen zomaar in zijn nieuwe (nog niet aangesloten) koelkast neuzen en vonden daar een ontbijt dat door iedereen gesmaakt werd. Water en snoep.

Omstreeks 11.00 uur was het dan zover. We kregen uitleg over het spel, de luchtdrukgeweren en iedereen zag het nog steeds groots. We konden niet verliezen. Duch, die nog MP was geweest in het leger, deed als eerste zijn tactiek uit de doeken.

AANVALLEN

Nick, had al eens paintball gespeeld, hield er een andere mening aan over.

VERDEDIGEN

Ze kregen beiden een beetje gelijk.
Na ongeveer 2 minuten had Duch de vlag al in zijn handen, maar kreeg dan de verfkogels van drie belaggers op zich, dag Duch. Vraagje: Heb je in dat spel eigenlijk één bolletje geschoten? Nick, samen met Lauwie en Djé, zaten in de verdedegingslinie. De enige bolletjes die zij geschoten hebben zullen waarschijnlijk op elkaar geweest zijn.
Arno heeft hier een record op zijn naam geschreven. Na 30 seconden was het eerste spel voor hem al afgelopen.
Na 20 minuten speltijd zat het erop en het verdict was niet in het voordeel van onze moedige strijders. We hadden 6 man verloren en de tegenpartij slechts 4. Wie heeft die afgeknald???

Een klein kwartiertje later kondenwe op het trainingskamp “Sub Air” onze skills op elkaar botvieren. Eerst de regels... Ja, waar waren de regels. Er werd gewoon van hier naar daar geschoten, structuur of aanvalstactiek was ver zoek.
Schuilend achter een van de opblaasbare opstakels kon je de verfbolletjes horen suisen. Erachter schuilen was het beste, maar het hielp niet altijd. Onze voormalige MP waande zich terug op één of ander oefenkamp in het leger en begon schietend aan een duikvlucht over één der obstakels. Zijn training (we laten in het midden welke training, want naast het slachtveld stond hij ook zijn mannetje) destijds moet vruchten afgeworpen hebben. Nick, het vrijwillige slachtoffer, verliet bloedend het terrein.

Nadat we één der werken van barmhartigheid voltooid hadden, was het nogmaals onze beurt.Weer vol zelfvertrouwen gingen we naar de materiaalpost. Daar aangekomen kregen we van een andere ploeg zowaar 500 kogeltjes cadeau. Van vriendelijke mensen gesproken in Oudenaarde, of deden de Ronsenaars hun naam terug alle eer aan...
We speelden deze keer oorlog tegen een Kluisbergse ploeg. Wederom verloren we, maar deze keer hadden ze onze vlag kunnen grijpen. Onverstaanbaar, want zowel Lauwie als Heylie zaten in de defensie en schoten meerdere malen in zijn richting. Kunnen we hier van scherpschutters spreken!!! Ik denk het niet.
Om onze nederlaag een beetje recht te zetten hebben we tegen dezelfde ploeg een partij beachvolley gespeeld. Moet het gezegd dat, als het op conditie en sport gaat, we hier met kop en schouders boven staken. We hadden zodoende de voorafgaande weddenschap gewonnen en zouden elk een pint krijgen. Wel mannen uit Kluisbergen, we wachten nog steeds, met een droge keel, op onze trofee...

Het verdere verloop van ons tornooi was eigenlijk heel kort. Eén van onze tegenstanders gaf op (bang van de Ronsenaars), maar we mochten wel op het terrein om te oefenen tegen elkaar. Veel hebben we niet verschoten, om onze kogels te sparen voor de volgende wedstrijd. In de wedstrijd die daarop volgde, het zou onze laatste zijn, was het van hetzelfde laken een broek. De PM lag er terug als een van de eerste uit, de rest bleef lang in de defensie-zone zitten om munitie te sparen en uiteindelijk moesten we afdruipen, want geen van beide ploegen had zin om aan te vallen. Goed dat het voor ons een spel was en dat het niet om leven en dood ging.
Maar, waarom munitie sparen als het onze laatste wedstrijd was? Ja, omdat we nog eens naar het “Sub-air”-trainingskamp mochten... Nu werden er wel duidelijk regels afgesproekn in het begin, maar zoals jullie weten, regels bestaan om te overtreden. Kim, tijdelijk omgedoopt tot Kamikaze liep door de denkbeeldige vuurlinie (daar gaan de regels). Na enkele treffers van, ja de scherpschutters van weleer, keerde hij vlug terug op zijn stappen. Iedereen werd door iedereen geraakt, maar al vlug was de pret voorbij. Je hoorde meer en meer schoten die enkel lucht uitademden dan dat er nog verfkogels door het luchtruim zoefden. We wisten dat het einde van onze teambuilding nabij was.

Enkele uren later kon je de averij waarnemen die iedereen opgelopen had. De blauwe plekjes (voor Nick: PLEK) begonnen hier en daar op ons lichaam te voorschijn te komen.
Wie er dan uiteindelijk gewonnen heeft... Wij hadden enkel oog voor wat we aan de toog van de bar konden krijgen.